Dzięki naszym spotkaniom biblijnym odkrywam jak bogate i „gęste” w treść są słowa zawarte
w Ewangelii. Radością napawa fakt, że te słowa poruszają uczestników spotkania, o czym świadczą częste wymiany zdań, zapytania, zadziwienia, odniesienia do przykładów z życia. Od ostatniego spotkania tkwi
w moim umyśle i sercu odkrycie jednej z uczestniczek: Pan Jezus zadziwiał Apostołów swoim myśleniem
i nauką. Oni myśleli wciąż po ludzku, a ich Mistrz całkiem inaczej…
„Bo myśli moje nie są myślami waszymi ani wasze drogi moimi drogami” – powiedział już dużo wcześniej prorok Izajasz o Bogu. Pan Bóg jest inny niż myślimy czy nawet przeczuwamy. Dziwimy się,
że postępuje z nami inaczej. Często nie pojmujemy dlaczego tak, a nie inaczej dzieje się w naszym życiu. Warto wiedzieć, że jedno z imion Boga to słowo „Święty” oznaczające po hebrajsku kadosz, czyli także „inny”. W Ewangelii mamy wiele sytuacji, gdzie nauka Jezusa jest inna od tej, którą znali dotychczas uczniowie Jezusa. Nie tylko cuda Jezusa zadziwiają. Boski Mistrz głosi też nową naukę z mocą, która porusza serca i umysły, niekiedy stawiają ludzi w osłupienie. Przykładów jest mnóstwo. W odniesieniu do ostatnio przeczytanych rozdziałów Mt 18-19 wymieńmy chociażby kilka.
- Na pytanie uczniów: «Kto właściwie jest największy w królestwie niebieskim?» (Mt 18, 1), Jezus przywołuje dziecko i odpowiada: „ Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim” (18,4) . [Wielki jest ten, kto się uniża, jest prosty w swoim myśleniu, szczery i otwarty jak dziecko].
- Przytacza przypowieść o zabłąkanej owcy i radości z odnalezienia jej większej niż radość z pozostałych posiadanych dziewięćdziesięciu dziewięciu owiec, które się nie zabłąkały (18, 12-14). [Co za logika: jeden ważniejszy niż dziewięćdziesiąt dziewięć?!]
- Poucza, że należy upominać brata, który zawinił przeciwko nam najpierw w cztery oczy (18,15), [a nie od razu wywlekać czyjeś błędy na forum, tak jak to się nierzadko dzieje dziś np. w mediach społecznościowych].
- Jezus mówi o obowiązku przebaczania win bliźniemu siedemdziesiąt siedem razy, czyli zawsze, bo Ojciec Niebieski również jest gotów przebaczyć nam nasze przewinienia zawsze [kiedy tylko żałujemy, wyspowiadamy się, przeprosimy, postanowimy poprawę].
- Zbawiciel mówi o nierozerwalności małżeństwa, nawet jeśli Mojżesz złagodził to przykazanie pozwalając dać żonie list rozwodowy i odprawić ją [gdy się np. nie spodobała więcej mężowi]. Na początku tak nie było, Stwórca chciał inaczej: „Co więc Bóg złączył, niech człowiek nie rozdziela” (19,6) – powiada Jezus.
Dla Apostołów była to trudna nauka. Ale Jezus powiedział: „Nie wszyscy to pojmują, lecz tylko ci, którym to jest dane” (19,11). [Zamiast narzekać, buntować się, warto prosić o mądrość Bożą potrzebną do zrozumienia].
- Jezus wskazując na bogatego młodzieńca, (który odszedł ze smutkiem, bo był za bardzo przywiązany do swoich bogactw) powiedział, że bardzo trudno wejść do królestwa niebieskiego bogatemu (temu, który pokłada nadzieję w dostatkach). Dodaje jednak: „U ludzi to niemożliwe, lecz u Boga wszystko jest możliwe” (19,26). [Znamy ludzi majętnych, którzy potrafią zarządzać swoimi dobrami po Bożemu robiąc z nich dobry użytek].
Słowo Boże naucza nas zatem jak dobrze myśleć a potem prawidłowo mówić i działać. Nawet jeśli nas czasem zadziwia, może nawet irytuje, to warto przyjąć je jak dziecko, prosto, w zaufaniu naszemu Mistrzowi, który wie lepiej od nas.
Gabriela Seifert-Knopik