Rozpoczęliśmy nasze tegoroczne świętowanie.

Czwartkowa Liturgia  pozwala nam przeżywać ostatnią wieczerzę oraz odprowadzenie Jezusa do ciemnicy.

Kiedy w nocy w Wielki Czwartek pojmano Pana Jezusa w Ogrodzie Oliwnym, wtedy Apostołowie przestraszyli się i wszyscy pouciekali. Dlatego źródła oficjalne, jak Ewangelie, nie wspominają nic o torturach Pana Jezusa wycierpianych w nocy.

Pachołki znając nienawiść kapłanów i faryzeuszów do Jezusa, prześcigali się w torturowaniu, aby się przypodobać swoim mocodawcom. Jezus zdany był na łaskę i niełaskę pachołków

W naszych kościołach tzw. ciemnica symbolizuje tu więzienie Zbawiciela. Jezus zapowiedział szczególną pomoc w dniu sądu dla wszystkich rozważających Jego ukryte tortury.

Opowiemy dzisiaj o pewnym obrazie, który znalazł się przy ciemnicy.

Historia obrazu jest tajemnicą, nie znam jej w całości, wiem tylko, że autorem jest pan Andrzej Tuszyński z Gdańska, który w maju 1985 r. namalował obraz Jezusa studiując Pismo święte.

Gdy ukończył pracę zetknął się z opisem procesu sądowego Jezusa zawartym w rozmyślaniach A. Katarzyny Emmerich, a później z tajemniczym wyznaniem Jezusa spisanym w jednej z włoskich broszur z 1938 r. W prywatnym objawieniu włoska zakonnica o inicjałach L.L. zanotowała słowa Jezusa, które miał do niej skierować:

 „Jak słońce rozjaśnię domy w których czcić Mnie będą w tym tajemniczym obrazie. Ogrzeję najzimniejsze mieszkania i każdą duszę zaleję radością. Jakże wiele światła promieniuje z Moich zawiązanych oczu…”

Obraz Tuszyńskiego przedstawia Jezusa w Ciemnicy, z zawiązanymi oczami. Nasz Pan trzyma w ręku trzcinę a na Jego szyi wisi długi łańcuch z kajdanami. Widać ślady tortur i męki, suknia nie zakrywa Jego ciała, ręce wyglądają na złamane, choć skrępowano je mocno.

W Ewangeliach czytamy m.in. o cierpieniach jakich doznał Pan Jezus w czasie swojej Męki. Nie znajdziemy tam jednak opisów wszystkich udręk.

Istnieją objawienia, w których Chrystus opowiedział o torturach jakie Mu zadano w więzieniu, gdzie przebywał w nocy z Wielkiego Czwartku na Wielki Piątek.

Spowiedź przedświąteczna

Okazja do sakramentu pokuty dla dzieci, młodzieży i dorosłych

w Wielki Poniedziałek, Wielki Wtorek, Wielką Środę, Wielki Czwartek i Wielki Piątek od godziny 17:30 do 18:00 i po obrzędach do godziny 21:00

W Wielką Sobotę okazja do sakramentu pokuty do godziny 8:00 do 10.00 i po błogosławieństwie pokarmów

Wszystkie szczegółowe ogłoszenia  KLIKNIJ TUTAJ

Adoracja Najświętszego Sakramentu 

 WIELKI PONIEDZIAŁEK

godzina: 17:30 - 18:00

godzina:   20:00   - cicha Adoracja w kościele

WIELKI WTOREK

 godzina: 17:30 - 18:00

godzina:   20:00  - cicha Adoracja w kościele

WIELKA ŚRODA

 godzina: 17:30 - 18:00

godzina:   20:00  - cicha Adoracja w kościele

WIELKI CZWARTEK

godzina: 17:30 - 18:00

po obrzędach do godziny 21.00  - cicha Adoracja Pana Jezusa w ciemnicy

 WIELKI PIĄTEK

po obrzędach do godziny 21.00 Adoracja Pana Jezusa w grobie

WIELKA SOBOTA

od godz. 8:00 - godz. 10:00 Adoracja Pana Jezusa w Grobie

BŁOGOSŁAWIEŃSTWO POKORMÓW WIELKANOCNYCH

WIELKA SOBOTA

                                11⁰⁰  GROTOWICE 

                                12⁰⁰  METALCHEM

                                13⁰⁰  METALCHEM

                                14⁰⁰  METALCHEM 

TRIDUUM PASCHALNE

w Wielki Czwartek o godzinie 18.00 Msza Wieczerzy Pańskiej

w Wielki Piątek o godzinie 18.00 Liturgia Męki Pańskiej

w Wielką Sobotę o godzinie 20.00 Liturgia Wigilii Paschalnej z Rezurekcją

Jest to czas szczególny. ”Wielki”, ponieważ mówi o wielkich wydarzeniach, o największych tajemnicach naszej wiary.

Rozpoczyna się Niedzielą Palmową [pamiętamy: początkiem tygodnia dla chrześcijan jest niedziela!] na pamiątkę uroczystego wjazdu Jezusa do Jerozolimy. Jezus wjeżdża na osiołku, obwołany królem, synem Dawida: Oto Król twój przychodzi do Ciebie łagodny, siedzący na osiołku, źrebięciu oślicy (Mt 21, 5). Jezus był witany jak król, słano przed Nim płaszcze, ścielono drogę gałązkami (palmowymi), śpiewano „Hosanna Synowi Dawida” (Mt 21, 9). TEGO DNIA ŚWIĘCIMY GAŁAZKI PALMOWE, A PODCZAS MSZY ŚWIETEJ JEST CZYTANY OPIS MĘKI PAŃSKIEJ.

Wielki Poniedziałek, Wielki Wtorek i Wielka Środa są pamiątką pobytu Jezusa w Jerozolimie i nauczania w świątyni. Jezus naucza, zadaje pytania, naraża się arcykapłanom i starszym, którzy nie chcą przyjąć Jego nauki ani faktu, że jest On obiecanym Mesjaszem.

Wielki Czwartek to dzień spożycia przez Jezusa Paschy z uczniami. Ostatnia Wieczerza, podczas której Mistrz umywa apostołom nogi, a potem łamie chleb, który staje się jego ciałem oraz daje do wypicia z kielicha wino, które staje się Jego krwią. „Oto wielka tajemnica wiary”, naszej wiary! Jezus chce być z nami aż do skończenia świata… NA PAMIATKE TEGO WYDARZENIA W KOŚCIOŁACH PARAFIALNYCH ODPRAWIANA JEST UROCZYSTA MSZA ŚWIETA WIECZERZY PAŃSKIEJ.
Po spożyciu wieczerzy Jezus z apostołami udaje się do Ogrodu Oliwnego, gdzie modli się przed śmiercią, aby Ojciec „zabrał od Niego ten kielich” [cierpienia]. Potem zostaje aresztowany przez żołnierzy i zaprowadzony do domu Kajfasza. Więziony, wyśmiewany, wyszydzany, bity przez oprawców, szybko i niesprawiedliwie osądzony i skazany. NAJSWIĘTSZY SAKRAMENT JEST PRZENIESIONY DO TZW. CIEMNICY.

W Wielki Piątek Jezus zostaje zaprowadzony do Poncjusza Piłata namiestnika rzymskiego, który po nacisku tłumu, skazuje Jezusa na ubiczowanie, a następnie na śmierć krzyżową. Jezus niesie na barkach krzyż (belkę), na który zostaje przybity, na którym umiera wybaczając oprawcom, którzy „nie wiedzą co czynią”, przekazuje „w testamencie” swoją Matkę umiłowanemu uczniowi, wreszcie oddaje ducha swojemu Ojcu. Po śmierci Jezusa ciało zostaje pośpiesznie zdjęte i złożone w grobie, którego właścicielem był jego uczeń Józef - „zamożny człowiek z Arymatei” (Mt 27, 57). Jezus był „umęczon, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion”. TEGO DNIA ODPRAWIANA JEST DROGA KRZYŻOWA ORAZ LITURGIA MĘKI PAŃSKIEJ, A NAJŚWIĘTSZY SAKRAMENT ZOSTAJE PRZENIESIONY GO GROBU PAŃSKIEGO (MONSTRANCJA Z BIAŁYM WELONEM PRZYPOMINA O CAŁUNIE, W KTÓRY OOWINIĘTE ZOSTAŁO CIAŁO JEZUSA).

Wielka Sobota to czas „ciszy”. Pozornie nic z Jezusem się nie dzieje. Ale tak naprawdę największe wydarzenia są często niewidoczne dla oczu, dokonują się w ciszy… Ciało Jezusa zostało pochowane w grobie. Jezus doświadczył śmierci jak wszyscy ludzie. Jednak wiemy, że Jego dusza dołączyła do krainy umarłych. Jezus „zstępując do piekieł, wyzwolił dusze sprawiedliwych (…) Otworzył On bramy nieba sprawiedliwym, którzy Go poprzedzili” (KKK 631-633.637). JEST TO DZIEŃ ADORACJI PRZY BOŻYM GROBIE.

Gabriela Seifert-Knopik