Zapowiedź mini katechez pogłębionych o praktycznych możliwościach uzyskania odpustu zupełnego
Niektórzy ludzie twierdzą, iż nie ma lepszej praktyki niż dobra teoria. Trzeba mieć ideały, pragnienia, marzenia, aby obrać właściwy kierunek życia. Bez określonego celu dojdziemy donikąd. My chrześcijanie mamy jasno obrany cel. Ten cel wskazał nam sakrament chrztu świętego, czyli „zanurzenie” naszego życia w Bogu Trójjedynym: Ojcu i Synu, i Duchu Świętym.
Każde nawrócenie w praktyce życia jest powrotem do tej rzeczywistości – „zanurzenia” w Bogu. Odtąd mamy jasno określony cel: należymy do Niego i to On nas odtąd prowadzi. Celem naszego życia jest oddawanie chwały Bogu a zarazem zbawienie swojej duszy. Tak wyraźnie ten cel określił np. św. Ignacy Loyola (Ćwiczenia duchowne nr 23), ale nie tylko on…
Rok jubileuszowy, raz na 25 lat, jest okazją, aby sobie tę prawdę przypominać i wdrażać ją w życie. Jedną z „najpełniejszych” form nawrócenia się do Boga znajdziemy w praktykowaniu odpustów zupełnych, które w tym czasie łaski mamy okazję uzyskać w sposób jeszcze bardziej dostępny i podwojony niż w latach nie-jubileuszowych. A odpust ten – przypomnijmy – daje nam łaskę nie tylko odpuszczenia wszystkich grzechów (od tego jest dobrze odprawiony sakrament pojednania i pokuty), ale także uwalnia nas od wszelkich skutków naszych złych wyborów, od konsekwencji, które nierzadko trudno po ludzku naprawić. I nie pomoże tu nawet najszczerszy żal ani postanowienie poprawy. „Łaska Boża jest do zbawienia koniecznie potrzebna” – to jedna z sześciu katechizmowych prawd naszej wiary. Przed Bogiem wszyscy jesteśmy jak żebracy, ponieważ sami nie jesteśmy w stanie dojść do świętości i potrzebujemy Jego łaski. Odpust zupełny oczyszcza duszę, przywracając jej stan łaski podobny do chwili chrztu.
Warto zatem skorzystać ze skarbca Bożych łask zawartych w odpustach.
Jak to robić w praktyce? We wcześniejszych „Mini katechezach” była mowa o pielgrzymkach do miejsc świętych (np. nawiedzaniu kościołów jubileuszowych), o uczynkach miłosierdzia, inicjatywach duchowych (rekolekcje, spotkania formacyjne nt. Katechizmu Kościoła Katolickiego i dokumentów Soboru Watykańskiego II), aktach pokuty. Będziemy chcieli przyjrzeć się im bliżej, jak możemy w praktyce po nie sięgnąć (zbliżający się okres Wielkiego Postu wydaje się odpowiednią ku temu okazją). Oprócz jednej z powyższych czynności aby uzyskać odpust zupełny, wierni muszą spełnić następujące warunki:
1. Oderwanie się od wszelkiego grzechu, w tym grzechów powszednich.
2. Spowiedź sakramentalna (może być spełniona na kilka dni przed lub po wykonaniu dzieła odpustowego, trzeba być w stanie łaski uświęcającej).
3. Przyjęcie Komunii świętej w dzień uzyskania odpustu.
4. Modlitwa w intencjach papieża (np. Ojcze Nasz i Zdrowaś Maryjo).
Rok Jubileuszowy 2025 jest wyjątkową okazją do pogłębienia swojej wiary i pomocy duszom cierpiącym w czyśćcu*.
Wnioski:
W praktyce życia w roku jubileuszowym mamy wiele możliwości uzyskania odpustu zupełnego. Praktycznie możemy go uzyskać codziennie po przyjęciu Komunii Świętej po odmówieniu modlitw w intencjach papieża oraz po jednej z czynności jubileuszowych (np. pielgrzymka, uczynek miłosierdzia, akt pokuty, określona formacja czy rekolekcje). Przyjęcie komunii świętej dwa razy w ciągu dnia daje możliwość uzyskania drugiego odpustu zupełnego. Odpust możemy ofiarować za siebie (moja dusza staje się wówczas jakby na nowo ochrzczona) lub za osobę zmarłą (która doznaje uwolnienia z czyśćca). Stawka jest zatem ogromna!
Gabriela Seifert-Knopik
*zob. https://www.spm.org.pl/nws/rok-jubileuszowy-2025-przewodnik-po-uzyskaniu-odpustu-zupelnego
https://www.spm.org.pl/nws/rok-jubileuszowy-2025-przewodnik-po-uzyskaniu-odpustu-zupelnego