Nadgarstek jest częścią kończyny górnej, zespala dłoń z przedramieniem i umożliwia poruszanie dłonią. Kości szeregu bliższego nadgarstka łączą się z kośćmi przedramienia, a kości szeregu dalszego – z kośćmi śródręcza.

1

Przeciążenia, wykonywanie powtarzalnych czynności – powoduje nic innego, jak tzw. Zespół cieśni nadgarstka.

Aby przedstawić sobie, co dokładnie się wtedy dzieje i czym się to wszystko nam objawia należy na początku określić co to tak naprawdę jest ten zespół.

Typowy „zespół” w medycynie oznacza przede wszystkim zestaw objawów. Oznacza to dla nas, że choroba nie ma ta jednakowego przebiegu porównywalngo u każdego i jest szereg różniących się objawów. Objawy najbardziej charakterystyczne są oczywiście ustandaryzowane, ale dużo osób posiada może jeden wspólny, a reszta, która totalnie do tego problemu nie pasuje.
Dzieje się tak niestety bardzo często. Zespoły zostają wciąż „powiększane”, bo czas i tempo naszego życia dokłada kolejne nowe objawy i dolegliwości związane z wieloma „zespołami"

 2

Zespół cieśni nadgarstka sugeruje zatem problem niełatwego pokroju obejmującego staw nadgarstka i jego okolice. Cieśń oznacza w tym przypadku problemy natury układu nerwowego: zablokowanie, ucisk, promieniowanie.

 

Objawy zespołu cieśni nadgarstka:


• mrowienie kciuka i palców: wskazującego, środkowego oraz połowy palca serdecznego,
• ból nadgarstka,
• drętwienie i bóle palców, ból promieniuje nawet do przedramienia,
• osłabienie chwytu, niemożność zaciśnięcia dłoni w pięść,
• zaniki mięśniowe w obrębie kłębu kciuka,

 

Wiadomym jest, że nadgarstek i dłoń również narażone są na wszelkiego rodzaju zwyrodnienia, stany zapalne, obrzęki, powiększenia obrysów stawowych (np. W przebiegu choroby reumatoidalnego zapalenia stawów). Są obie te struktury układanką małych kości i stawów i bardzo mocnych więzadeł. Oznacza to, że amortyzacja naszego ciała ciała jest bardzo ścisła, ale także narażona na wiele kontuzji, bo przecież podczas upadku to właśnie nadgarstek i dłonie biorą na siebie większość pracy utrzymującej i amortuzującej upadek.
Dochodzi zatem często też do złamań, po których ręka często nie osiąga swojego maximum możliwości sprzed urazu niestety.

 3

Dłoń i nadgarstek dodatkowo jeszcze „napada" znany nam wszystkim GANGLION.
Dlaczego zwracam na to uwagę?
Być może dlatego, że ostatnio bardzo często ktoś taki właśnie posiada i się dziwi, że wystepuje w różnych miejscach, a przecież zawsze był tylko w nadgarstkach.
Poruszmy ten temat, idealna okazja.

 4

Gangliony (torbiele galaretowate) są najczęściej występującymi guzkami w obrębie dłoni. Nie są zmianami złośliwymi i w większości przypadków są nieszkodliwe. Występują w różnych lokalizacjach, ale najczęściej tworzą się na grzbietowej powierzchni nadgarstka. Ganglion na pierwszy rzut oka może wyglądać jak wystająca kość nadgarstka. Gangliony wymagają diagnostyki USG nadgarstka lub ręki.

A zatem TAK, gangliony częściej występują w okolicy nadgarstka, ale nie tylko.

Gangliony są wypełnione płynem i w krótkim czasie mogą się pojawić, zniknąć, bądź zmienić swój rozmiar. W wielu przypadkach torbiel galaretowata nie wymaga leczenia, ale zawsze wymaga weryfikacji lekarskiej.
Jednakże, jeśli torbiel jest bolesna, zaburza ruchomość lub stanowi defekt kosmetyczny, istnieje kilka możliwości leczenia. Gangliony różnią się między sobą wielkością i w wielu przypadkach powiększają się wraz ze zwiększoną aktywnością nadgarstka. Wraz z odpoczynkiem, guzek zazwyczaj zmniejsza się.
Jak powstaje? Najprawdopodobniej jest to reakcja pochewki ścięgna, błony maziowej, osłonki więzadła na obciążenie (tworzy się obrzęk i zwiększona ilość płynu, która uwypukla tkanki tworząc ganglion).

 5

Dlaczego o tym?


1. Gangliony tworzą się w wielu różnych miejscach, czasem w takich, które zwyczajnie poddawane są np. masażom albo innym zabiegom fizykalnym. Warto wiedzieć i mówić o posiadaniu takiego podskórnego „przyjaciela”, bo nie zaleca się w jego miejscu stosowania różnych zabiegów i ucisków.

2. Należy pamiętać, że gangliony w większości same w sobie niebezpieczne nie są, ALE miejsce, w którym się pojawiają niekoniecznie zniesie jego obecność bezboleśnie.

Przykład… Ból głowy, drętwiejące ręce, ból kręgosłupa, problem z jego ruchomością, ze schylaniem się - okazał się być problemem nie tylko oczywiście, ale także w dużej mierze przez ganglion umiejscowiony na kręgosłupie piersiowym w obrębie samych kręgów.
Co to nam robi? Ucisk ! Nerwy i kości są przygniecione... i TAK – wtedy należy skorzystać z wizyty u chirurga. Zabieg jest bezbolesny w znieczuleniu miejscowym. Po max 10 dniach ściągane są max 4 szwy i z głowy.

3. Gangliony „lekko wędrują” są często przesuwalne, miękkie, a czasem nawet bolą.
W obrębie szyi, głowy i kręgosłupa wymagają chirurga.

 6

 

Pamiętajcie, że to co z pozoru uświadamiane jest nam jako pozornie bezpieczne
- czasem stwarza nam ogromne problemy. To trzeba mieć na uwadze.

 

Ale oczywiście nie zawsze tak jest.

Na nadgarstku wielu osobom sam w sobie ganglion „nie przeszkadza”
i czują się z nim ok i efekt kosmetyczny mają w głębokim poważaniu i to jest ok.
Ważne tylko aby sprawdzać własne ciało pod kątem ganglionów, bo są one schowane pod warstwą głęboka skóry i nie należy samemu przebijać tej skóry. (Oj są i tacy)

Nie każę wam oczywiście odwiedzać lekarzy, ale sprawdzajcie się sami, a w sytuacjach bólowych – szukajcie przyczyn, a nie lekami zagłuszajcie skutki.

Bądźcie zdrowi,
Dobrego tygodnia!


Porządek Mszy Św.

 

Niedziela

07.30

9.00 (Grotowice)
11.00 (rodzinna)
18.00

Poniedziałek 18.00
Wtorek 18.00
Środa 8.00
Czwartek 18.00 (szkolna)
Piątek 18.00
Sobota 8:00
17.00 (Grotowice)

 

 W niektórych okresach roku litugicznego, wybrane dni świąteczne i uroczystości oraz w związku z innymi nietypowymi sytuacjami powyższy stały plan liturgii może ulec zmianie. 
Informacje na ten temat umieszczane są w planie intencji oraz ogłoszeniach na konkretny tydzień 
(proszę sprawdzać w zakładce aktualności).


Okazja do spowiedzi codziennie ok. 15 minut przed każdą Mszą Św.