| Tak się ostatnio dzieje, że coraz częściej czytamy w mediach, a przede wszystkim w serwisach internetowych o różnym zachowaniu księży. Tak też się składa, że media te podkreślają i piszą raczej o negatywnym ich zachowaniu. Nie chcemy tutaj teraz oceniać tego zachowania.
Na próżno jednak szukać informacji, która pochwalałaby zachowanie tej grupy, no chyba że media "zakładowe", które również za pośrednictwem mediów ogólnopolskich, hucznie ogłosiły na zakończenie złotego jubileuszu diecezji opolskiej listę stu księży uhonorowanych tytułami, wyrazem uznania i wdzięczności za wieloletnie posługiwanie na rzecz Kościoła Opolskiego.
Księże Proboszczu, jest nam trochę smutno, że Ciebie nie ma w tym gronie uhonorowanych, bo jesteśmy przekonani, że nie dostrzeżono Twoich licznych zasług. Nie wiemy, czy miały na to wpływ statystyki, czy arbitralna ocena decydującej osoby.
W Wigilię mija już 1948 dzień Twojego posługiwania w naszej parafii. Mało ludzi, albo w ogóle, zdaje sobie sprawę, że w naszej parafii, w której jesteś Proboszczem, są dwa kościoły - jeden pod wezwaniem Chrystusa Króla, a drugi pod wezwaniem Matki Bożej Królowej Polski. Prowadzisz taką jedyną parafię królewską z prawdziwym Królem i Królową. Takiej drugiej parafii nie ma nigdzie, ani w Polsce, ani na świecie.
My parafianie jednak wiemy, że przez te pięć lat i cztery miesiące dałeś się poznać jako dobry, wrażliwy, pełen optymizmu, uśmiechnięty kapłan starający się na nowo zjednoczyć wszystkich parafian wokół parafii i wokół siebie. Od momentu, kiedy pojawiłeś się wśród nas, parafia odżyła, Kościół ponownie stał się wspólnotą ludzi, a nie jedynie budynkiem.
Niektórzy z nas pamiętają, kiedy jesienią 2001 roku rozpoczynano budowę naszego kościoła parafialnego, wątpiono, czy parafia, jako jednostka administracyjna będzie zdolna się utrzymać. Dzisiaj widać, że parafia, czyli my - wierni z Tobą na czele, nie tylko jest w stanie samodzielnie się utrzymać, ale również prężnie rozwijać w znaczeniu materialnym, a przede wszystkim duchowym.
Jesteśmy dumni, z tego, że kierujesz swoje działania również w kierunku potrzebujących z ul. Odrzańskiej, niejednokrotnie walcząc ze swoją uzasadnioną irytacją i poczuciem bezradności. Zauważamy i doceniamy, że leży Ci na sercu nie tylko ich trudna sytuacja życiowa, ale przede wszystkim troska o ich wiarę i zbawienie.
Jesteśmy wdzięczni, a przede wszystkim pełni podziwu dla Twojej różnorodności w niesieniu Chrystusa drugiemu człowiekowi. Mamy bowiem świadomość, że inaczej ewangelizuje się małe dzieci, dorosłych, inaczej poszukujących sensu życia, inaczej bogatych, inaczej osoby zmagające się na co dzień z problemami finansowymi, a jeszcze inaczej z osobami, które „odkładają” Chrystusa na ostatnie minuty życia.
Twoja skromność i bycie dobrym Kapłanem, powoduje, że jesteśmy bardzo szczęśliwi i dumni z takiego Pasterza.
Chcemy, abyś pamiętał, że te Twoje zasługi i Twoje zachowanie są dla nas o wiele ważniejsze, niż przyznane niedawno tytuły honorowe.
Bo przecież Mateuszowe „Po owocach ich poznacie” jest ciągle aktualne.
A.H. & K.R. C.D.N. |
